Strona główna - Przygotowanie do badań

Przygotowanie do poszczególnych badań

Prawidłowe przygotowanie do badania ma kluczowe znaczenie dla uzyskania wiarygodnych wyników i komfortowego przebiegu wizyty. W poniższej sekcji znajdą Państwo szczegółowe wskazówki dotyczące przygotowań do poszczególnych badań wykonywanych w naszej placówce. Prosimy o dokładne zapoznanie się z zaleceniami i zastosowanie się do nich, co pozwoli uniknąć konieczności powtarzania badania oraz zapewni bezpieczeństwo i skuteczność procedury.

Holter EKG i holter ciśnieniowy umożliwiają uzyskanie wiarygodnej analizy pracy serca w warunkach domowych, w jakich pacjent funkcjonuje na co dzień. To szczególnie ważne, jeśli w czasie badania w gabinecie lekarskim, choremu towarzyszy silny stres, tzw. syndrom białego fartucha. 

Holter EKG

Holter EKG to nieinwazyjne badanie, które umożliwia monitorowanie czynności pracy serca przez 24, 48 lub 72 godziny na dobę. Dzięki holterowi EKG można uzyskać pełny obraz pracy serca podczas codziennych czynności o różnej intensywności, a także podczas snu – co jest dużą zaletą tego badania, ponieważ u niektórych osób to właśnie wtedy dochodzi do poważnych zaburzeń w jego funkcjonowaniu. Holter EKG pozwala zdiagnozować zaburzenia w pracy serca, które są nieuchwytne podczas klasycznego badania EKG. Badanie z wykorzystaniem holtera EKG jest w pełni bezpieczne i może być wykonywane u osób w każdym wieku (również u małych dzieci), a także u kobiet w ciąży.

Przygotowanie Holter EKG

Badanie holterem EKG nie wymaga specjalnych przygotowań. Warto jednak pamiętać, by przed badaniem nie smarować skóry żadnym balsamem lub olejkami, gdyż do utrudni to przyklejenie elektrod. Panowie z owłosieniem na klatce piersiowej, by uniknąć przypadkowego odklejenia elektrod, powinni je ogolić. 

Pacjenci z wszczepionym rozrusznikiem serca powinni przed badaniem dostarczyć paszport swojego urządzenia wraz z jego parametrami.

 

Holter ciśnieniowy

Holter ciśnieniowy (ABPM) to urządzenie, które pozwala na monitorowanie ciśnienia krwi przez dłuższy czas. Zazwyczaj jest on zakładany Pacjentowi na 24 godziny, podczas których mierzone jest automatycznie ciśnienie krwi. Wyniki pomiarów są zapisywane w pamięci holtera, a następnie analizowane przez kardiologa. Urządzenie powszechnie jest stosowane w diagnostyce wielu chorób kardiologicznych lub służy zweryfikowaniu skuteczności obecnego leczenia.

Przygotowanie holter ciśnieniowy

Przygotowanie do założenia holtera ciśnieniowego nie jest skomplikowane. Urządzenie można założyć o dowolnej porze dnia. Warto włożyć luźniejsze ubrania, w szczególności górną część garderoby. Może to być koszulka z szerokimi rękawami, a w chłodniejszych miesiącach sweter lub bluza na zamek. Nie należy nakładać żadnych kremów czy balsamów na miejsce, na którym będzie mankiet. Skóra powinna być sucha i czysta. Mankietu nie powinno się nakładać na uszkodzoną skórę.

Podczas pomiaru ciśnienia krwi warto wyprostować przedramię, dzięki temu wynik będzie bardziej miarodajny. Podczas snu należy natomiast przyjąć odpowiednią, ale wygodną pozycję. Nie powinno się spać na mankiecie ani na urządzeniu, dlatego warto spać na plecach. Ręka z mankietem powinna leżeć wzdłuż ciała.

USG jamy brzusznej jest jednym z najczęściej wykonywanych badań diagnostycznych. 

Jakie narządy badane są podczas USG jamy brzusznej? W trakcie badania specjalista dokładnie ogląda struktury m.in.:

  • pęcherzyka żółciowego;
  • nerek;
  • śledziony;
  • trzustki;
  • wątroby;
  • aorty brzusznej.


Wykonanie badania pozwala na zdiagnozowanie obecności płynu w jamie brzusznej, stwierdzenie, czy dany narząd uległ powiększeniu, oraz ustalenie źródła odczuwanego bólu. 

Dzień przed badaniem

  • Stosuj dietę lekkostrawną, z wyłączeniem surowych jarzyn, owoców i ciemnego pieczywa
  • Dodatkowo możesz przyjąć lek, który ma na celu usunięcie powietrza z przewodu pokarmowego, ponieważ jest ono przeszkodą dla ultradźwięków, np. Espumisan, Esputicon lub podobne, 3 x dziennie 2 kapsułki. Można go kupić w aptece bez recepty. Jest on szczególnie wskazany na 3 dni przed badaniem u pacjentów z tendencją do zaparć i wzdęć brzucha

     

Jeżeli badanie odbywa się do godz. 12:00

  • Zgłoś się na badanie na czczo.
  • Ostatni posiłek w dniu poprzedzającym badanie spożyj do godziny 18.
  • W przypadku obrazowania jamy brzusznej (bez oceny układu moczowego) pęcherz może być pusty.

Jeżeli badanie odbywa się po godz. 12:00

Co na co najmniej 6 godzin przed badaniem

  • Nie przyjmuj pokarmów.
  • Nie pij innych płynów poza niesłodzoną wodą niegazowaną. W szczególności nie pij kawy i mocnej herbaty.
  • Nie pal tytoniu.
  • Nie żuj gumy.
  • Dodatkowo, możesz przyjąć np. Espumisan, Esputicon lub podobne, 3 x 2 kapsułki w ciągu dnia.

Aby umożliwić ocenę pęcherza na 1–2 godz. przed badaniem:

  • Wypij 1 do 4 szklanek niegazowanej wody i nie oddawaj moczu. Ilość wypitego płynu potrzebna do wypełnienia pęcherza jest zależna od czynników indywidualnych. Powinien być średnio wypełniony, ale nie maksymalnie.

Jeśli posiadasz poprzednie wyniki badań obrazowych (np. USG, rezonansu magnetycznego - MRI, tomografii komputerowej -TK), pamiętaj, aby przynieść je ze sobą.

Podczas wykonywania USG jamy brzusznej możesz zostać poproszony o opróżnienie pęcherza.

USG układu moczowego

Dzień przed badaniem

Na dobę wcześniej należy zwrócić szczególną uwagę na dietę - zrezygnować z napojów gazowanych, wybrać łatwostrawne produkty, aby uniknąć wzdęć, które mogłyby zniekształcić obraz, tym samym wpływając na wynik badania. Należy wyeliminować warzywa i owoce, a także ciemne pieczywo. Zaleca się, aby badanie wykonywać na czczo lub 6 godzin po ostatnim posiłku.

Dodatkowo, dzień przed badaniem, można przyjąć lek, który ma na celu usunięcie powietrza z przewodu pokarmowego, ponieważ jest ono przeszkodą dla ultradźwięków, np. Espumisan w dawce 3 razy dziennie po 2 kapsułki. U pacjentów z tendencją do zaparć i wzdęć brzucha jest on szczególnie wskazany, wówczas należy zacząć przyjmować go na 3 dni przed badaniem. 

W dniu badania

Przed wykonaniem USG pacjenci powinni zrezygnować z picia kawy, żucia gumy oraz palenia papierosów.

Bardzo ważnym elementem przygotowania do diagnostyki obrazowej dróg moczowych jest wypicie na ok. 1-2 godzin przed badaniem około 1-1,5 litra wody niegazowanej. Ilość wypitego płynu potrzebna do wypełnienia pęcherza jest zależna od czynników indywidualnych. Należy wypić tyle płynów, aby pęcherz był średnio wypełniony, ale nie maksymalnie. W tym czasie nie można oddawać moczu. Pęcherz podczas rozpoczęcia badania powinien być wypełniony. Pozwala to precyzyjnie określić jego kształt i wielkość. Jest to ważne także w przypadku mężczyzn - umożliwia badanie prostaty.

USG PROSTATY przez powłoki brzuszne

W dniu badania

Na 1 godzinę przed badaniem należy wypić 1 litr wody niegazowanej i nie oddawać moczu do badania (badanie wykonuje się przy pełnym pęcherzu moczowym). pacjent nie musi być na czczo. Pacjenci zgłaszający się na USG gruczołu krokowego powinni powstrzymać się w dniu badania od palenia papierosów, picia kawy, alkoholu i napojów gazowanych oraz żucia gumy.

Spirometria podstawowa

Spirometria jest badaniem czynnościowym układu oddechowego, którego celem jest zmierzenie objętości, pojemności płuc oraz przepływu powietrza w płucach i  oskrzelach, w trakcie różnych faz cyklu oddechowego. Prawidłowo przeprowadzona spirometria pozwala na ocenę wentylacji płuc u pacjentów, którzy skarżą się na duszności, mają problem z oddychaniem, przewlekłym kaszlem, ograniczeniem tolerancji wysiłku czy bólem w klatce piersiowej niewiadomego pochodzenia.

Spirometria z próbą rozkurczową

Ważnym elementem spirometrii jest próba rozkurczowa. Spirometria z próbą rozkurczową jest wykorzystywana w diagnostyce astmy oskrzelowej oraz przewlekłej obturacyjnej choroby płuc.

Celem badania jest wykazanie odwracalności stwierdzonej obturacji. Spirometria z próbą rozkurczową polega na wykonaniu ponownego badania po upływie 15-20 minut od podania wziewnego leku rozszerzającego oskrzela - lek wziewny Ventolin.

Przygotowanie do badania

  1. Spirometrię należy wykonać po 15-minutowym wypoczynku.
  2. Pacjent nie powinien spożywać obfitego posiłku, płynów gazowanych, mocnej herbaty i kawy – min. 2 godz. przed badaniem.
  3. Do 8 godzin przed badaniem nie należy spożywać alkoholu.
  4. Pacjent nie powinien palić papierosów i e-papierosów – min. 2 godziny przed badaniem.
  5. Pacjent nie powinien wykonywać intensywnego wysiłku – min. 2 godziny przed badaniem.
  6. Pacjent powinien przyjść na badanie w luźnej, nieopinającej i niekrępującej ruchów odzieży. 
  7. Pacjenci z ruchomymi protezami w jamie ustnej będą proszeni o ich wyjęcie na czas badania.
  8. Przed badaniem zostanie zmierzona aktualna masa ciała i wzrost.
  9. Lekarz może zdecydować o odstawieniu leków, które mogą wpłynąć na wynik badania.

Czas odstawienia leków wziewnych przed badaniem (jeżeli to możliwe):

Beta-mimetyków krótko działających:

  • salbutamol, fenoterol (Ventolin, Aspulmo, Berodual, Berotec) - 8 godz.

Beta-mimetyków długo działających:

  • formoterol, salmeterol (Oxodil, Zafiron, Atimos, Foradil, Serevent) - 24 godz.

Leków antycholinergicznych krótko działających:

  • bromek ipratropium (Atrovent, Atrodil) - 12 godz.

Leków antycholinergicznych długo działających (w tym preparaty złożone z beta-mimetykami bardzo długo działającymi: indakaterol, wilanterol, olodaterol*):

  • glikopironium (Seebri, Ultibro*) - 36-48 godz.

tiotropium, umeklidynium (Spiriva, Braltus, Ontipria, Incruse, Anoro*, Spioltio*) 3-7 dni

Krwioupust 

Krwioupust jest procedurą polegająca na usunięciu z organizmu określonej objętości krwi. Jednorazowo w zależności od sytuacji klinicznej upuszcza się 200-450 ml krwi, a upuszczoną objętość zastępuje się podając roztwór soli fizjologicznej w kroplówce lub nawadnianie doustne.

Cel:

  • usunięcie z organizmu nadmiaru żelaza;
  • obniżenie poziomu ferrytyny;
  • rozrzedzenie krwi przy zawyżonym poziomie hematokrytu;
  • wyciszenie objawów występujących w chorobach metabolicznych (np. porfiria);
  • pobudzenie organizmu do produkcji nowych krwinek czerwonych.

Częstotliwość upuszczania krwi jest zależna od jednostki chorobowej i objawów pacjenta. Powinna być ustalana z lekarzem prowadzącym.

Przygotowanie

Przed krwioupustem należy spożyć posiłek, bezpośrednio przed upustem krwi trzeba też się odpowiednio nawodnić minimum to 0,5 l płynów